ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ
ಮೇಲೆ ಕೂತು ಮಜಾ ನೋಡುತ್ತಿರೋ ಆ ದೊಡ್ಡವನಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನೆದೆಗೊರಗಿ
ನಿನ್ನ ತೋಳಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಗುವಾಗಿ ಜೀವನ ಜೇನಾಗಿಸಬಿಡು ಅಂದೆ ಅಷ್ಟೆ...
ಅಥವಾ ನಾ ಕೇಳಿದ್ದು ಅವನಿಗೂ ದುಬಾರಿಯನ್ನಿಸೋ ಅಷ್ಟು ಅಮೂಲ್ಯವೇನೋ
ಅವನ ಉತ್ತರ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
ನನ್ನ ಹೃದಯವಂತೂ ಹೌದೆನುತಿದೆ
ಎಷ್ಟಂದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನೊಲುಮೆಗೆ ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದು ಅನ್ನೋ ಸತ್ಯ
ಮೇಲೆ ಕೂತವನಿಗಿಂತ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿದೆ ಅಲ್ಲ್ವಾ
ಈ ಹೃದಯದ ಒಂದೊಂದು ತುಡಿತವೂ ಅದನ್ನೇ ಹಾಡುತ್ತಿದೆ
ಎಂದಾದರೊಂದು ದಿನ ಮೇಲಿನವರೆಗೂ ಕೇಳೀತೇನೋ ಅನ್ನೋ ಹುಚ್ಚು ಹಂಬಲ ಇರಬೇಕು!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment